یار سفر کرده

ای صبا سوختگان بر سر ره منتظرند

گر از آن یار سفرکرده پیامی داری

امروز در نقطه ای از شهید محمد عبدی یادی شد و یادم افتاد که کتابش را باید زودتر به سرانجامی برسانم ان شاالله. کتاب همیشه مربی!

صد روسی را دریابید...

 

کتاب سبک و خوش خوان صد روسی را دو سه روزه خواندم. کار روان و صمیمی آقای میثم رشیدی مهرآبادی و ثبت خاطرات شیرین جانباز و رزمنده ی عزیز آقای یزدانیار. زبان روایت ،ساده و صمیمی و بدون پیچ و اطنابها و فخرفرو شی های ادبی است و خاطرات هم شنیدنی و باورکردنی. کتاب آدم را می برد به سختی های جنگ.به دلهره ها. به مظلومیت و صفای رزمنده ها و... . با این کتاب هم خندیدم و هم نم اشکی بر چشمانم آمد. آقای یزدانیار عزیز از آن رزمنده های باحال و غیرقابل پیش بینی و شر و شور جبهه بوده که در بیان خاطرات و پراندن تیکه های بامزه و ترسیم صحنه ها و حالات رزمندگان و.. جسارت و صراحت و رگ گویی او کاملا مشهود است. فرم روایت با وجود فاصله و جابجایی زمانی خاطرات ، یک دست است و سکته و خلل ندارد. نویسنده خودش را و قلمش را به رخ نکشیده.

از خوبی محتوا و طرز بیان که بگذریم، متاسفانه شکل و شمایل کتاب دل چسب و زیبا نیست. سر و شکل درست و درمان به کتاب دادن از ضروریات کار است که برای مخاطب هم بسیار مهم است. در دنیای عجیب و پیچیده ی امروز که محتویات فاسد و آلوده را در بسته بندی جذاب و شمایل قشنگ، به خورد مخاطب میدهند چرا باید صد روسی را این طور به دست مخاطب بدهند؟ این جفا در حق کتاب و راوی و نویسنده و مخاطب نیست؟ می شد که ناشر سلیقه به خرج می داد و این مهم را از قلم نمی انداخت! کاش در چاپ های بعدی این نقیصه جبران شود.

از آثار دیگر آقای رشیدی عزیز میتوان به این ها اشاره کرد:

مثل باران.حاجی فیروز.معلم شهر.خیابان تبریز.شنبه ی پرماجرا و...

خواندن کتاب های ایشان را از دست ندهید...

کتاب دختر تبریز

این روزها کتاب دختر تبریز را دست گرفته ام.کار خوب و شسته و رفته از انتشارات راه یار. به نظرم هرکس که با بچه های مردم و دانش |آموزان مدرسه سر و کار دارد باید نگاهی به این کتاب بیندازد. ان شاالله بتوانم یادداشتی راجع به این کتاب تقدیم تان کنم.

درباره ی رمان جاده جنگ...

رمان چند جلدی «جاده جنگ»، از روز سوم شهریور ۱۳۲۰ و ماجرای هجوم روس‌ها به کشور از شمال شرقی خراسان به ایران و اشغال کشور توسط متفقین آغاز می‌شود و با پایان جنگ تحمیلی عراق علیه ایران به اتمام می‌رسد؛ این کتاب واقعه ۱۵ خرداد ۱۳۴۲، فعالیت مبارزاتی گروه‌های اسلامی، تظاهرات مردمی، پیروزی انقلاب اسلامی، خرابکاری گروهک‌های ضد انقلاب در کردستان و جنگ هشت ساله عراق علیه ایران را به تصویر کشیده شده است.

کاراکتر یا شخصیت اصلی این مجموعه یک سرباز وظیفه ژاندارمری با نام «سید رضا شریفی» است که وقایع دهه ۳۰ از زبان او بیان می‌شود. سیدرضا ۳۵ سال از کشور خارج می‌شود و به این بهانه در قسمتی از رمان حضور ندارد و دوباره در روزهای آغاز جنگ تحمیلی، به خرمشهر می‌رود و مجدداً به داستان باز می‌گردد.

اغلب موضوعات رمان جاده جنگ واقعی و مستند است. فقط در ابتدای رمان به دلیل کمبود اسناد این رقم کاهش یافته ولی با این حال ۵۰ تا ۶۰ درصد واقعیت این دوره باز هم واقعی است و به همان صورتی که در تاریخ آمده دراین رمان آمده است. در واقع استخوان‌بندی اصلی رمان واقعی و مستند است و می‌توان این رمان را خلاصه‌ای از نیم قرن حوادث و رویدادهای ایران دانست.

فضای اصلی این رمان هم کل کشور است اما با توجه به حوادثی که در دوره جنگ جهانی دوم و با تجاوزات روسیه به خراسان روی داد این رمان از خراسان شروع می‌شود و به خراسان هم ختم می‌شود. درباره عنوان رمان جاده جنگ هم، نکته اصلی اشاره‌ای است به استفاده‌‌‌ای که متفقین در زمان جنگ جهانی دوم از موقعیت استراتژیک ایران کردند و مهمات و ادوات نظامی را برای کمک به روس‌ها از این جاده شاهرود به روسیه فرستادند و عملا این جاده به پل پیروزی متفقین در این جنگ منجر شد. بعدها دوباره این جاده نقش مهمی در دوره انقلاب ایفا کرد. در واقع این جاده کنایه و نمادی است از اینکه جنگ هیچ گاه تمام نمی‌شود و ادامه دارد.

«جاده جنگ» نوشته منصور انوری تاکنون با استقبال زیادی از سوی خوانندگان مواجه شده و توانسته جوایز زیادی را نیز به دست بیاورد. این کتاب در دوره چهاردهم جایزه «کتاب فصل» و هشتمین دوره جایزه «قلم زرین» موفقیت کسب کرده و در چهارمین دوره جایزه «جلال آل‌احمد» نیز کتاب برگزیده بوده است.

رمان جاده جنگ

 این رمان 11 جلدی را اگر بخوانید چه شود! من تا جلد چهارمش رفته ام. واقعا عالی و بی نظیر. منصور انوری دست به کار بزرگی زده است.هر کسی به رمانهای تاریخی علاقه مند است حتما سری به کتاب بزند و کیف کند. حداقل باید تا جلد دوم بیایید تا خوب با داستان جذاب کتاب که زمینه ی واقعی و تاریخی هم دارد،همراه شوید. بعضی ها اعتقاد دارند که جاده ی جنگی که انوری آفریده مثل جنگ و صلح تولستوی است. بیراه هم نگفته اند. کتاب مورد استقبال واقع شده و جایزه هم کم نبرده...