یک نکته ی خودمانی و برادرانه...

 

گاهی اوقات در محل کار یا در جاهای دیگر می‌بینم که دوستانم که اهل کار فرهنگی و تربیتی و رسانه ای هستند؛ نمازِ اولِ وقت نمی‌خوانند. من اینجور موقع ها یادِ شهید آوینی می افتم که بی وضو پشت میز تدوین نمی نشست. فکر کنم از کسی که بی اعتنا به نماز اول وقت است، هنرمند و فرهنگی کار و مربی در نمی آید. شهید مطهری در یکی از کتاب هایش عبارتی به این مضمون دارد که اگر شما نمازخوانِ خوبی نباشی، مجاهد خوبی هم نمی‌شوی. بهرحال نمازِ اول وقت برای ماها به نظرم فرض و فریضه باشد و تاخیرش روا نیست. اذان ساعت ۱۲ است و نماز برخی دوستان ساعت ۱۴، حتی ۱۵ و حتی ۱۶ را هم من دیده ام
 

مجله ی سوره

 

سابقه ی این مجله به زمان حیات سید مرتضی آوینی بر می‌گردد. مجله ای خوب و جامع در حوزه ی مباحث فرهنگی و اجتماعی و با روحِ حاکم بر گفتمان انقلاب اسلامی و نگریستن از دریچه ی آن به جهان جدید و مدرن.

من فکر میکنم ماها که دغدغه ی کار فرهنگی و اثرگذاری تربیتی و گفتمان سازی بر مبنای آموزه های دینی و انقلابی داریم، از این دست مجله ها بی نیاز نیستیم.

با ۹۰ هزار تومان در ماه، می‌شود مشترک و مشتری این مجله ی خوب و استخوان دار شد. شماره ی آخر آن مباحث در خور و قابل اعتنایی در حوزه ی حجاب، هیئت و مداحی، نگاهی به مشروطه، علوم اسلامی، هنر دینی، فرم و سینما و کتاب و....دارد.

پیشنهاد میکنم تهیه اش کنید و مباحثش را پیگیر باشید.