مستند خوبِ «شیخ شهید»، کار ارزشمندِ هنرمند عزیز و طلبه گرامی «ساسان فلاح فر» را توفیق شد که بنشینم و نگاه کنم و حسرت بخورم. شهید «علی تمام زاده» رفیق ِ خوب ما بود که در موسسه امام جمعه کرج، مدتی با او مانوس و همکار بودیم. او از همان روزها جنس دغدغه‌هایش چیز دیگری بود. سر پر شور و قلم پر خروشی داشت علیه مظالم و بی عدالتی‌ها و نارسایی‌هایی که می‌دید. طلبه سخت کوشی بود. پای کار نظام بود. خدا درجاتش را افزون کند که با همین جهت گیری و دغدغه رفت و رفت تا رسید به مقام شهادت.
مستند کوتاه «شیخ شهید» با تصاویر پسر خردسال شهید شروع می‌شود. این صحنه‌ها آدمی که کمی اهل وجدان و انصاف باشد را تکان می‌دهد. پسر می‌خواهد نشان از پدر داشته باشد و به جنگ دشمنان برود. خدا می‌داند این خردسالانِ به جامانده از شهدا که طعم حضورِ پدر را نچشیده‌اند، در فضای ذهن و روان کودکانه‌شان چه می‌گذرد؟ این دردها و کمبودها را چه کسی می‌تواند تصور کند و به تصویر بکشد؟
سیره و سلوک «ابوهادی» در سوریه کم و بیش در این مستند، ساخته و پرداخته شده. خاصه اینکه شهیدِ عزیز، «مرتضی عطایی» هم در مستند از «علی تمام زاده» می‌گوید و هنگام شهادت هم بالای سرش بوده. ابتکار جالب کارگردان در بازسازی شب عملیات و شهادت «علی» را من در کمتر مستندِ مقاومتی دیده‌ام. این حرکت، جای تحسین و نشان از اهتمام این عزیزان در ساختِ مستند دارد.
سوای همه این محسنات و گفت و گوهای خوب والدین و همسر و همرزمان ِ شهید، خوب بود که به فعالیت‌های تبلیغی و فرهنگی و جهادی شهید «علی تمام زاده» در کرج و مسجد و محل کارش نیز پرداخته می‌شد. «علی» قبل از سوریه رفتن، در کرج فعالیت‌های بسیار قابل توجهی داشته که در مستند به آن‌ها پرداخته نشده. همچنین از تلاش او برای پیوستن به لشکر فاطمیون_با توجه به شباهت چهره‌اش به برادران افغانستانی_ صحبتی به میان نیامده که مناسب بود به آن نیز پرداخته می‌شد.
در هر صورت این نیز یکی از کارهای دل چسب «ساسان فلاح فر» و دوستانش است که الحمدلله کارنامه خوبی در حوزه مستند سازیِ جبهه مقاومت دارند.
