استاد باصفا!

خبر روز...

یوسفعلی میرشکّاک معتقد است رسانه‌ها باید نسبت به توصیف جدید رهبر انقلاب درباره‌ی شاملو، واکنش بیشتری نشان می‌دادند. در جلسه‌ی نیمه‌ی رمضان امسال، رهبر انقلاب درباره‌ی عفیف بودن شعر فارسی در برابر نجیب نبودن شعر عربیِ گذشته، و نه امروز، گفتند: «در شعر فارسی، نسبت به معشوق اظهار علاقه و ارادت و محبّت و امثال اینها می‌شود امّا او یک معشوق ناشناخته است، یک معشوقِ غالباً خیالی یا کلّی است؛ شخص معیّنی نیست. […] البتّه در این آخر، شاملو از آیدا اسم می‌آورد، امّا او زنش است، او عیال خودش است، او یک آدم بیگانه‌ای نیست؛ نسبت به او در شعرهای خودش اظهار تعشّق میکند». میرشکّاک گفتگوی مفصلی با مهر داشته است و انتقادهای تندی نسبت به عدم انعکاس این تکه از سخنان رهبری وارد کرده است. منتظر انتشار این گفتگو هستیم تا ببینیم آیا میرشکاک به  دیگر حاشیه‌ی مینیاتوری دیدار نیمه‌ی رمضان که درباره شعر خود میرشکاک بود، پرداخته است یا خیر. رهبر انقلاب در واکنش به بیتی از شعر ایشان یعنی:

بنای هستی احمد، ظهور نور احد / اساس مستی حیدر، به جسم و جان، زهراست

گفتند: «مستیِ جسمی هم مگر داشتند حضرت؟»

گفتگوی مهر با میرشکّاک جذاب و خواندنی خواهد بود.

(به نقل از سایت الفیا)

مورد عجیب انسان!

بسم الله

آدمی که من شناخته ام از عجیب ترین هاست. لحظه ای غرق در بهترین حالات و تصمیمات و آنچنان سرخوش که تو گویی این حال هرگز از او زایل نخواهد شد و...

اما ساعتی بعد غرق در آلودگی های دل آزار و مخاطرات اندوه ساز. عجیب است به خدا. هر کدام از ما فرعونی هستیم برای خود. منتهی با مصرهای متفاوت و کوچک و بزرگ. ما فاصله ی چندانی با بدترین جنایت ها که تصورش را هم نمیکنیم نداریم! باور کنید...

به کدامین گناه...

کودکان مظلوم یمنی...

ای همقطار فرشته ها...

بسم رب الشهدا...

خبر تو که آمد خیلی ها به هم ریختند. غوغایی کردی. خدا خیلی تحویلت گرقت و عزیزت کرد . من دوست داشتم روز سر جدا شدن تو را مبدایی بگیرم برای تحول و رشد و حرکت و...

نشد نتوانستم. مگر تو دستی برآوری و التفاتی کنی!

ای همقطار فرشته ها   سلام مرا به خدا برسان

کتاب بر مدار حرم...

بسم الله

یک چند ساعتی از عمر بی برکت و بی‌حاصلم را گذاشتم پای کتاب شهید بزرگوار آقا «مرتضی کریمی شالی» تا در این ساعات، عظمت و علو او را ببینم و در کمالات دوست داشتنی و خوشایند او سیر کنم و البته بر بی‌عرضگی و بی‌هنری و درجازدگی خودم، افسوس و حسرت بخورم.

کتاب او، ظاهر و باطنش ساده و بی‌تکلف است. کأنه روایت‌ها و گفته‌های خانواده و دوستان و همرزمان شهید را همانگونه که از نوار مصاحبه پیاده شده است را به چاپ رسانده‌اند؛ با کمترین دستکاری و ویرایش. همین مسأله، خواندن کتاب را ساده و دلپذیر کرده است. گردآورندگان کتاب دنبال کار آنچنانی و به اصطلاح فاخر و ادبی نبوده اند. متن کتاب ساده ساده است. البته ای کاش کمی پخته‌تر و اصولی‌تر، خاطرات را پردازش می‌کردند. ارایه مطالب خوبی مثل این کار، اگر در قالبی هنرمندانه صورت پذیرد، ماندگارتر و دلپذیرتر می‌شود. برای شهدا باید بهترین کارها را انجام داد. چون آن‌ها بهترین بوده‌اند. کار سطحی در شأن شهدا نیست. البته این کتاب سطحی نیست بلکه روان و خواندنی است. اما می‌شد که بهتر باشد!

زندگی و سلوک قبل از شهادت آقا مرتضی، برای بچه‌های عزیز بسیجی که در پایگاه‌ها و گردان‌های مقاومت، مشغول خدمت و فعالیت هستند، حقیقتا یک الگوی قابل انطباق و تبعیت است. شهید کریمی سالها در منطقه ۱۸ تهران و در یگان‌های مختلف بسیج خدمت خالصانه کرده است. او روحیه انقلابی مثال زدنی داشته است. در همه صحنه‌ها پای کار نظام و انقلاب بوده است. در عاشورای سال۸۸، در اوج درگیریهای ایام فتنه تا مرز شهادت می‌رود و جانباز می‌شود.

معلم شهیدم

بسم الله

شهید محمد عبدی معلم من بود. هیچ وقت فراموشش نمیکنم. تربیت بچه های مردم رو خوب بلد بود.وقتی که بود حال ما خوب بود.وقتی رفت ویران شدیم و بی پناه. کاش فرصتی بشه و حالی پیدا بشه که از امثال او زیاد بگیم و زیاد بشنویم.

شهید زنده!

کتاب "ابوعلی کجاست؟" را از دست ندهید...

                        بسم الله. تاریخ پر افتخار و خونبار انقلاب اسلامی، فقط منحصر به فاصله زمانی بین سالهای ۴۲ تا ۵۷، حوادث و هیجانات و ترورها و نا امنی‌ها و فراز و نشیب‌های سالهای اول پیروزی انقلاب و دفاع جانانه و جنگ تحمیلی ۸ ساله ما نیست. این تاریخ، برگ زرین دیگری هم دارد. از سال ۷۰ تا همین اواخر دهه ۹۰، انقلاب فراز و فرود فراوان داشته است. اتفاقات مهم همچون تحریم‌ها و نبردهای منطقه‌ای و دستاوردهای مختلف علمی و نظامی و فتنه‌های سیاسی و .... خلاصه ریزش‌های تلخ و رویش‌های مبارک، در همین سه دهه بعد از جنگ کم نبوده است. نباید از این بخش مهم تاریخ انقلاب (که البته بخش اعظم آن هم هست) غفلت شود.

از راهیان نور و اعتکاف و اردوهای جهادی، تا انتخابات‌های مختلف و پر بسامد و فرآیند عظیم مشارکت سیاسی، تا فقر زدایی و گسترش رفاه عمومی در روستاها و مناطق محروم، تا جهش‌های شگفت انگیز و خیره کننده علمی در فناوری های مدرن روز در رشته‌های گوناگون هوا فضا، بیوتکنولوژی، نانو، انرژی هسته ای، موشکی و... تا پدیده الهی و الهام بخش«مدافعان حرم» همه و همه شایسته دقت و بررسی و موشکافی و تحلیل است. مفهوم  «مدافعان حرم» آن هم در دهه چهارم انقلاب،  بیش از معانی امنیتی و راهبردی، مفهومی اجتماعی و فرهنگی و صد البته دینی و الهی است که خاستگاه آن را در آموزه‌ها و معارف بلند دینی و شیعی باید جستجو کرد.

دراین سال‌ها که از سر گذراندیم، عده‌ایی از عزیزترین و پاک‌بازترین فرزندان این کشور، جان در راه عهدی ازلی باختند و در غوغای عجیب زندگی آلوده به انواع شوائب، یاری دین خدا و دفاع و حمایت از حریم حرم اهل البیت (ع) و نصرت انقلاب اسلامی و حفظ خاک وطن را فراموش نکردند. این شهدا به فرموده رهبر حکیم انقلاب همچون شهدای با فضیلت دفاع مقدس، ارج و علو و بزرگی دارند.

الحمدالله کتاب‌های بسیاری در همین یکی دوساله اخیر برای شهدای عزیز مدافع حرم چاپ و معرفی و به لطف الهی استقبال شایانی هم از آنها شده است. دفتر مطالعات جبهه فرهنگی انقلاب هم از این مهم غفلت نکرده و اولین کتاب از سری کتاب‌های شهدای مدافع حرم را به شهید والا مقام مرتضی عطایی اختصاص داده است. کتاب «ابوعلی کجاست؟» حاصل ۱۰ ساعت گفت و گو با مرتضی عطایی از رزمندگان لشکر فاطمیون است. البته او ایرانی است و بچه محله امام رضا (ع). این مصاحبه در مرداد سال ۹۵ در شهر مشهد ضبط شد تا در کتاب خاطرات شهید مصطفی صدرزاده ( سید ابراهیم) استفاده شود. اما با شهادت او، فرصتی برای چاپ خاطرات ابوعلی پیش آمد.کتاب واقعا خواندنی است. اغراق نیست که بگویم به قدری شخصیت مرتضی دوست داشتنی و جالب است که نمی‌شود کتاب را در میانه راه رها کرد. او راوی صادقی است که از «خود» نمی‌گوید. او سید ابراهیم را توصیف می‌کند اما لابلای حرف‌ها، خوبی و طهارت و بزرگی خودش هم نمودار و مشخص می‌شود. این کتاب درواقع شرح حال گره خوردگی و بهم پیوستگی مرتضی و سید ابراهیم است. سید ابراهیم فرمانده ابوعلی بوده و به عبارتی معشوق او ...

بدون شرح!