دهان بسته

یک جا خواندم که شهیدی توی خانه با زبان روزه و بعد از کار سخت جهادی دراز کشیده بود. خانمش گفته بود که چرا به خودت فشار میاری؟ در جواب این شعر را خوانده بود:

 

دلا باید دهن را بسته داری

تنِ خسته دلِ بشکسته داری

که سالک را دهانِ بسته باید

تنِ خسته دلِ بشکسته باید

 

چه جوابی! چه حال و هوایی!