حا.میم

یادداشت های حسن مجیدیان

حا.میم

یادداشت های حسن مجیدیان

حا.میم

نوشتن را دوست دارم همین!

بایگانی

۴ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «نشر ماهی» ثبت شده است

گیرنده شناخته نشد

يكشنبه, ۳۱ شهریور ۱۴۰۴، ۰۷:۳۱ ق.ظ

 

ما از آن نسلِ آخری هستیم که نامه می‌نوشتیم به هم. هنوز هم تعدادی از نامه های دوستان را دارم. کتاب گیرنده شناخته نشد؛ نامه نگاری دو رفیق آلمانی به یکدیگر است. این دو در آمریکا یک شرکت هنری دارند. یکی از آنها به آلمان بر می‌گردد. همزمان آدولف هیتلر در آلمان قدرت میگیرد و همین عارضه‌ ی بزرگ سیاسی، روابط صمیمی دو رفیق و محتوای عاشقانه و محترمانه ی نامه ها را به ورطه ای عجیب و غیر قابل باوری می‌کشاند. واقعا کتاب علی رغم کوتاهی و کوچکی، درس بزرگی دارد. خواه ناخواه مسائل کلانِ بیرون از محبت های دوطرفه، خصوصا مسائل سیاسی، روابط را دچار تغییر و دگرگونی می‌کند. ما خودمان مگر سر مسائل سیاسی، توی ۸۸ و بعدش در ۴۰۱ و امثالهم، کم رفیق از دست دادیم؟

این کتاب یهودی ستیزی آلمانی ها و متقابلا تصلب یهودی ها را تا حدودی خوب نمایانده است و جایگاه هیتلرِ جانی را بین آلمانی های آن دوره

  • حسن مجیدیان

پی یر

شنبه, ۳۰ شهریور ۱۴۰۴، ۰۹:۰۲ ق.ظ

ادبیات هم قوت قلم می آورد و هم قوت بیان. سبد کلمات آدم را سنگین می‌کند و احساسات او را بر می انگیزاند. در این میان کتاب های کریستیان بوبن را باید با حوصله خواند. کتاب هایش را باید سرِ فرصت و در خلوت و فراغت خواند. چرا که سرشار از کلمات و توصیفات ادبی و مناظر و تخیلات و اشارات گوناگون است. کتاب پی یر نوعی نامه ی سرگشاده از بوبن به پی یر سولاژ؛ نقاش بزرگ فرانسوی است. با همه ی این حرف ها این پست را جهت ثبت در آرشیو خودم نوشتم و چندان به کسی توصیه اش نمیکنم

  • حسن مجیدیان

به نام مادر

شنبه, ۱۶ شهریور ۱۴۰۴، ۰۷:۴۱ ق.ظ

 

یک کتابچه ی کوچک ولی با نثری شاعرانه و ادیبانه راجع به حضرت مریم مادر گرامی حضرت مسیح علیه السلام. اگرچه داستانِ بارگرفتن مریم و تولد حضرت مسیح در اعتقادات ما جورِ دیگری از روایتِ این کتاب است؛ اما کشش متن و قوت کلمات و حرفهای پخته و شاعرانه ی مریم با نوزادِ در بطنش؛ بسیار خواندنی است. توصیفات کتاب از ناصره و بیت لحم و اورشلیم و... شما را می‌برد به جمعیت یهودی های آن زمان و افکار و عقایدشان.

  • حسن مجیدیان

مرگی بسیار آرام

شنبه, ۱۴ مهر ۱۴۰۳، ۰۹:۱۵ ق.ظ

کاش شهادت نصیب ما شود. زندگی بی شهادت، ریاضت تدریجی تا رسیدنِ به مرگ است. مرگ تدریجی و در بستر، خودش اولِ عذاب است!

کتاب مرگی بسیار آرام را خانم سیمون دو بووار برای ایام مریضی و مرگ مادرش و روزهای منتهی به مرگ او با شرحی از جوانی و روحیات و زندگی گذشته ی مادر، بهمراه احساسات و عواطفِ خشک و بی روح فرزندان و.... به رشته ی تحریر درآورده است. خیلی فرق است بین ماها و فرهنگ خانوادگی ما با فرهنگ غربی ها در مواجهه با مرگ و مریضی عزیزان. القصه که این کتاب از نظر نوع مواجهه با مریضِ رو به موت جالب است و بیش از این چیز دیگری ندارد. کتابی کم حجم از انتشارات ماهی.

  • حسن مجیدیان