حا.میم

یادداشت های حسن مجیدیان

حا.میم

یادداشت های حسن مجیدیان

حا.میم

نوشتن را دوست دارم همین!

بایگانی

اتاق شماره 6

شنبه, ۸ ارديبهشت ۱۴۰۳، ۰۷:۴۷ ق.ظ

 

 

 

این یک رمان معروف روسی است. اثر آنتوان چخوف. کاری کوتاه اما درس آموز. پزشکی که مسئول رسیدگی به بیماران روانی است، خودش به مرور روانی و وسواسی می‌شود و خودکشی می‌کند. اما به همین راحتی؟ نه! بلکه این اطرافیان و آشنایان هستند که با نحوه ی برخورد و تلقین ها و اظهارنظرهای بیجا و خودخواهی ها و منفعت پرستی ها و... دکتر را به مرز جنون و بعد هم به دامن خودکشی می اندازند. این واقعیت تلخی است. ما هم خیلی ها را با همین سوءرفتار و خودخواهی و نفهمی و خریت خودمان کشته ایم و نابود کرده ایم و یا دیوانه و بیچاره شان کرده ایم. فرقی هم ندارد. مدیر کارمندش را، معلم شاگردش را، همسران همدیگر را، والدین بچه ها را و بچه ها آنها را، مسئولین مردم را وووو خلاصه این کتاب را اگر بخوانید بد نیست. بلکه کمی متوجه شویم و کمتر آدم بکُشیم.

نظرات (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است
ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی