اگر سراغِ کتاب های داستان و ادبیات نمی روید؛ ولی دوست دارید گزیده ای داستان های ادبیِ معاصر را بخوانید؛ مشترک دوماهنامه ی ادبیات داستانی مدام بشوید. این مجله در هر شماره سوژه ای را می‌گذارد وسط و مرتبط با آن مطالب و داستان های خوبی را ارائه می‌دهد. ادبیات نمی‌تواند جایش در زندگی ما خالی باشد.
من اگر اینجا یک سری کتاب معرفی میکنم؛ یه وخ فکر نکنید که خیلی علاف و بیکارم و دائم کتاب می‌خوانم! نه! ولی سعی میکنم لااقل یکی دو ساعت در روز مطالعه کنم. همین دو ساعت کلی برکت دارد و الحمدلله تعدادی کتاب را موفق به خواندنشان میشوم. ادبیات را بیشتر می‌خوانم. این کتاب که نوشته های پراکنده ی آقای داوود غفارزادگان است، برایم شیرینی دیگری داشت. البته بخش عمده ی کتاب در حال و هوای نویسندگی و خلق داستان و مسائل مربوط به این حیطه است. بعلاوه ی تجربیات و خاطرات و دردها و فحش و جسارت هایِ خواندنی ِ غفارزادگان. و متون کهن از ادبیات که بسیار شیرین و خواندنی است. به نظرم کتاب مفیدی است. به یکی از فرهیختگانِ ِ خیلی کار درست که سخت گیرانه کتاب میخواند؛ این کتاب را که هدیه دادم خیلی خوشش آمده بود که بابا چه کتاب بامزه و جالبی! بهرحال بد نیست این دست کتاب ها را هم تورقی کنید و با حال و هوای دیگری و با کلمات و تفکراتِ غیر خودمان هم آشنا شوید. کتاب را انتشارات ِ کتابِ نیستان چاپ کرده. از سایت انتشارات تهیه کنید که ارزان است.
