پل معلق

از زبانِ نویسندگانِ خوب کشور، از دو سه تایشان شنیده ام که بایرامی نویسنده ترینِ نویسنده های ماست. حتی یکی شان میگفت: از خدا گله دارم که چرا بایرامی را در این زمان آفرید که قدرش را نمی‌دانیم! باید در اتمسفر کارهای او- که کم هم نیستند- قرار بگیرید تا شاید شما هم با دریافتی از جهانِ ذهنی و ادبی این نویسنده ی اردبیلی؛ به هنرِ قلم او پی ببرید. در پل معلق که خودش داستانِ معلقِ سخت خوانی است؛ داستان جوانِ سربازی روایت می‌شود که در دورافتاده ترین نقطه ی کشور و نزدیک خطِ جنگ؛ برایش مسائلی حادث می‌شود که در امتداد دردها و دغدغه‌های او در شهر و دیارش است. آدم های این داستان همه در عین سادگی، پیچیدگی هایی دارند که آینه و تفسیر و نمودی از حیاتِ ماهاست که درش درد و دغدغه و مسأله و مشکل، کم نیست! من خودم را لابلای چنین داستان هایی گم و پیدا میکنم! پل معلقِ میتواند داستانِ عشق و درد و سرگشتگی های ما باشد. البته به همه توصیه اش نمیکنم. اما " کوه مرا صدا زد"، " لم یزرع"، " مردگان باغ سبز"، " آتش به اختیار" و...کلی کتاب دیگر بایرامی دارد که می‌توانید از آن ها شروع کنید.

آن قدر سرد که برف ببارد

این کتاب داستان سفر دختری بهمراه مادرش به ژاپن است. کتاب توصیفاتی ساده اما چشمگیر و زیبا از مناظر و مکان ها دارد و در خلال توضیح سفر، رفت و برگشتی از خاطرات گذشته به امروز دارد که در شناخت آدم ها و روحیات آنها موثر است. وجه امتیاز کتاب، این است که یک کارگاه خوب برای تمرین نویسندگی بویژه توصیف و ترسیم محیط و مکان ها است. کوتاه و خواندنی است از انتشارات بیدگُل.