زینب، آبروی صبوری

در آفتابی ترین مشرق هستی_گودال قتلگاه_ هیچ کس افول صبوری زینب را ندید. هیچکس در آن لحظه که همه ی هستی می‌شکست و همه ذرات می گریستند و پشت آسمان خمیده تر می‌شد، عجز و ضعف در سیمای زینب ندید. آنگاه نیز که در حریق حرم، کودکان سرگشته را به آرامش آغوش می کشید تردید و تشویش_حتی دمی_ به حرم امن قلبش راه نیافت. زینب ، آبروی صبوری است و آیت بزرگ ایستادن

کتاب حنجره معصوم

صفحه ۳۶ و ۳۷