وای از حقارت

 

حقارت خیلی چیزِ بد و چندش آوری است. وقتی درونت یک قوه ای نباشد؛ از سرِ حقارت باید غش کنی سمت این و آن و گداییِ محبت و توجه کنی! آویزانِ دیگران بودن عموما از سرِ حقارت نفس است.

در بُعد کلانش هم عده ای از سرِ ضعف و ذلت، موس موس اروپا و آمریکا را میکنند و بعضی ها هم خودشان را به ریش روسیه و چین می‌بندد تا سرپا بایستند و دوام بیاورند.

از سرِ حقارت دیگران را جلبِ به خودمان نکنیم. توی فرهنگ هم همین است و خودتان بهتر از من بلدید!