خدا به سیدمهدی شجاعی عُمر با عزت بدهد. فقط آن نثرهای دلنشین و جانسوز ادبی را ننوشته؛ بلکه استدلال های جدی و همه فهم را هم به خوبی در چنین کتابی، جمع کرده است. کتابِ" دین به چه درد میخورد؟" بسیار کوتاه است. البته کتابچه ای است در قطع جیبی. یا فرض کنید یک مقاله ی بلند است که می‌شود در ۳۰ تا ۴۰ دقیقه خواندش. برای نوجوان ها و سوالات و شبهات آنها راجع به اسلام و مسلمانی و کارآیی دین در دنیای امروز، بسیار کتاب مناسبی است. خیلی خوب و جذاب و بدون حاشیه و اضافه، سوالات را مطرح و جواب های ساده و درست و محکمی برای آنها نوشته است. قیمتش هم در سایت کتاب نیستان ۱۳ هزار تومان است. یعنی مثلا اگر به تعداد بچه های یک حلقه ی تربیتی هم بخواهید تهیه اش کنید، بسیار به صرفه و ارزان است. بعضی دوستان گاهی از منِ کم اطلاع، کتاب مناسب برای حلقه و دانش آموزان یا فرزندان ِ نوجوانشان می‌خواهند. خب این هم یک کتاب خوب. ببینم اهل خریدنش هستید یا نه؟
قدیم ها ما بودیم شعر. شعر بود و ما. چقدر تبادلِ تک بیت داشتیم در پیامک ها. یادش بخیر! فضای مجازی که آمد، شعر هم رفت و دیگر پیدایش نشد. ما هم کم شعر خواندیم و تحویلش نگرفتیم. شعر حکمت است. به ذهن روشنی و گیرایی می دهد. زبان شعر گویاتر از بقیه است. الحمدلله پیشرفت شعر در این دهه ها خیلی خوب بوده. کم نیستند لابد رفقایی که مثلا اشعار فاضل نظری و برقعی و ...یا اشعار آئینی سهرابی و لطیفیان و....را دنبال میکنند. "ضربان ذات" یک مثنویِ عاشورایی جمع و جور است که به علاقمندان این کارها، توصیه اش میکنم. از انتشارات کتاب نیستان و اثر طبع بلند استاد قربان ولیئی. کتابچه ای که با حوصله و دقت می توان ظرف بیست تا سی دقیقه مطالعه اش کرد. سراپا درس و معرفت این جزوه.
جویبار است هرچه می‌بینی/رهسپار است هرچه می‌بینی.
شورِ موسیقیِ حیات است این/ ضربانِ ظهور ذات است این.
رهنورد ِقیامتِ جان شو/ جام آتش بنوش و ویران شو.
نامِ جان پرورِ خدا، آه است/ سرّ تاثیر اسمِ الله است.
راه وهم است و هیچ حائل نیست/ عشق را منزل و مراحل نیست.
گریه کن بر صحیفه ی چرخان/ بر سر نیزه رفتنِ قرآن.
منفصل بود سر، ولی در وصل/ اسمِ مشتق رسیده بود به وصل.
خاک نه، کربلا خرابات است/ جلوه گاهِ تجلی ذات است.
سر ندارند و سروری این است/ مشی عشاقِ حیدری این است.
بخش های عمده ی این کتاب را خواندم. کوتاه و ساده است و کسانی که علاقمند به فلسفه هستند می‌توانند از این کتاب شروع کنند. فلسفه در واقع نوعی فعالیت است. اندیشیدن و تفکر انتقادی درباره ی مسائل کلیِ بنیادی. فعالیتی که همه ی انسانها می‌توانند در آن شرکت داشته باشند. فلسفه یعنی عشق به حکمت و دانایی. فلسفه یک جستجو است و مسیر آن را پرسش ها تعیین می کنند. ادعای بسیار جسورانه ی فلسفه این است که زندگی ای که با تفکر عقلانی از طریق پرسش ها سپری شود، رضایت بخش تر، غنی تر و سعادتمندانه تر است. فلسفه کاری است که از ما می‌خواهد تا قدمی بزنیم و ذهن مان را از تیرگی و آشفتگیِ گرفتاری های روزمره پاک کنیم. من فکر میکنم آنها که کار تربیتی میکنند و با نوجوان جماعت، سر و کار دارند، از فلسفه ناگزیرند. یا بهتر بگویم از فهم و تلقی فلسفی نسبت به انسان. بهرحال در کار فرهنگی و تربیتی، ما با نوعِ انسان سروکار داریم. پس فلسفه به کارمان می آید.
ماه غمگین، ماه سرخ را آقای رضا جولایی برای میرزاده ی عشقی، شاعر آزادی خواه زمانه ی بر سر کار آمدن رضاخان نوشته. کتابی در حال و هوای روزگار بعد از مشروطه. بیشتر کتاب های جولایی در همان دوران پرسه می‌زند. چرا که او معتقد است زمانه ی ما بسیار شبیه دوران مشروطه است! قلمش عالی و توصیفاتش هم قوی و داستان هایش جذاب است. البته مناسب نوجوان ها نیست. قلمش در توصیف روابط، گاهی بی پروایی و عریان گویی هم دارد. اما بهرحال آن وجهِ قوی رمان، نمایاندن شخصیت ها و تحلیل حال و هوای آدم هاست. کاری که از هنرهای دیگر بر نمی آید. رُمان در شناختن شخصیت و روحیات و تردید و شک و نفرت و کینه و مهر و ....آدم ها، هنرِ موفق تری است. کتاب را نشر چشمه چاپ کرده است.
از روی تعریف یکی از دوستان رفتم و بلندبالا را خریدم. می‌گفت یک سر و گردن از کتاب های همردیف خود بالاتر است. خب البته به نظرم این طور نبود. اما کتاب خوب و جالب و شسته و رُفته ای بود. من علاقه به دیار سیستان و بلوچستان دارم. حالا شهیدِ این کتاب هم از زابل و زاهدان بود. عباسعلی خمری ده سوخته از عناصر فرهنگی و رزمی سپاه که در کربلای ۵ آسمانی شد. آدم عجیبی که فقط ۲۳ سال داشته هنگام شهادت. ۲۳ سال که اصلا در ذهن ما سن به حساب نمی آید، سنِ پختگی و شهادت این خوب ها بوده. شهید عبدی ۲۲ ساله بود. شهید سیفی ۱۹ سال. شهید خلیلی ۲۱ سال و...
شهید این کتاب حقیقتا الگوی خوبی برای این روزهاست. نگاه به تفاوت زمانه ی آنها با این زمانه نکنید. روح و سبک و همت و عشق آن ها الان به کار ما می آید. در این کتاب راجع به برخورد با منحرفین، عشق به همسر و بچه ها، جدیت در مسئولیت ها، ایمان به انقلاب، تلاش برای محرومین، شهادت طلبی، ادب و حیا و...خاطرات خوبی آمده است. به درد نوجوان ها هم خیلی میخورد. کار خوبی از انتشارات سوره ی مهر
اعتراف کتاب کوچکی است از تالستوی. تالستوی را به خاطر آثار کم نظیرش مثل جنگ و صلح، آناکارنینا و... پیامبر نویسندگان نامیده اند. کارهایش خواندنی است. اعتراف هم داستان خروج او از اعتقاد به خدا و ایمان و مذهب و رجوع دوباره ی او به ایمانِ مذهبی است. کتاب با این سوال که زندگی چیست و چه معنایی دارد شروع می شود و بعد در صفحات متعدد اشاره به این دارد که زندگی جز شرّ چیز دیگری نیست! اما در ادامه معنای دیگری از زندگی را می یابد و... مقایسه ی تالستوی بین ایمان و اعتقاد طبقه ی روشنفکر و نویسنده با ایمان طبقات عامی و فرودست بسیار جالب است. نوشته ای صریح، کوتاه و خواندنی. به نظرم بد نیست اگر دچار چنین سوالاتی هستید که اساسا این زندگی چیست و به چه درد میخورد و وقتی قرار است بمیریم و خاک شویم؛ پس این همه تلاش و کار و امید برای چیست و سوالات دیگر، این کتاب کوچک از نشر گمان را که در رده ی کتاب های فلسفی و تجربه ی زندگی چاپ شده است را بخوانید.
خیلی خوب این کتاب. هنوز ناگفته ها از حاج قاسم بسیار است. خوبیِ این کتاب این بود که سری به داخل خانه ی حاج قاسم و تعاملات او با فرزندانش زده است. درس آموز است. برای تربیت و تعامل با بچه ها و نوه ها ، کتاب حرف های خوبی دارد. سه روز آخر عمر شهید و آن لحظات فوق العاده و استرس آور و البته مهیب و جانخراش به خوبی در کتاب منعکس شده است. کتاب ساده است اما یک گیرایی و نمک خوبی دارد. من فکر میکنم با "عزیزِ زیبایِ من" چند پله به حاج قاسم نزدیک و به او علاقه مند تر شوید. من که این طور بودم و البته بعد از خواندن این دست کتاب ها، غم و افسردگی ام هم چند برابر می‌شود. فهم و تصور این فاصله ی بعید و عجیب ما با آنها، غم و غصه هم دارد. فکر کنم خواندن کتاب راجع به شهدا برای من یکی خوب نباشد. افسرده ام می‌کند.
اگر این کتاب را نخوانده اید پیشنهاد میکنم حتما در برنامه مطالعه تان قرار دهید؛ چرا که جلوه های دیده نشده از زندگی شهید خلیلی در این کتاب بسیار به چشم میخورد.
به گزارش مشرق، یکی از دوستان شهید علی خلیلی درباره کتابی که اخیرا با نام «تنها برای لبخند» درباره او به چاپ رسیده، مطلبی نوشته و برای انتشار به مشرق سپرده است.
بعد از شهادت جانسوز علی خلیلی سالها بود که تشنه ی یک روایت ناب و دسته اول از سیر زندگی درخشان و نورانی او بودم.
کمابیش و جسته و گریخته ،نوشته هایی فراهم شده بود که در جای خود ارزشمند است؛ اما از این جهت که راوی، خود با شهید زندگی نکرده و تنها از شنیده هایش تصویر اورا قلم زده بود ،چنگی به دل نمی زد. تا اینکه کتاب "تنها برای لبخند" به دستم رسید و آن را خواندم و یک نفس سر کشیدم.
"تنها برای لبخند" نزدیک ترین روایت از زندگی شهید علی خلیلی است که تا بحال خوانده ام.
تلاش نویسنده محترم (که خود از ملازمان و معلمان شهید بوده) برای به اصطلاح رنگی نشان دادن و ملموس و قابل دسترس بودنِ زندگی شهید، ارزشمند وقابل ستایش است.
بی خویشی و نام بردن از دوستان و ذکر جزئیات وقایع بر جذابیت این اثر افزوده است.
اگر این کتاب را نخوانده اید پیشنهاد میکنم حتما در برنامه مطالعه تان قرار دهید؛ چرا که جلوه های دیده نشده از زندگی شهید خلیلی در این کتاب بسیار به چشم میخورد.
برای فعالین عرصه تربیت و جهاد فرهنگی، این کتاب می تواند بارقه های امید و مسیر درست را در دل و ذهن زنده کند.
اگر علاقه مند به کتب سیره شهدا هستید شاید با مرور کتاب علی، داستان متفاوتی در برابر چشمان شما مجسم شود.
در کتابی که بهنام حشمدار قلمی کرده است؛ سیر زندگی جوان دهه هفتادی را خواهید خواند که در مسیری قرار گرفت که این مسیر او را به مقصد و مقصودش رساند. این سیر در این کتاب به خوبی مشهود است و البته این راه و این سیر و سلوک برای عاشقانش همچون قبل، باز و هموار است.
در کنار تمامی قوت های کتاب شاید بیان چند مورد خواب _اگر چه در فضای معنوی و روایی کتاب بد به نظر نمیرسد اما _ از اتقان محتوایی کتاب کاسته است. البته وصول به نتیجه ی واقعی مثل دستگیری شهدا یا زنده بودن شهیدان که نص آیات کتاب خداست این نقص را پوشش می دهد.
لطف خداوند شهیدان و عنایت خود شهید در کنار دوندگی‌های نویسنده اثری دلچسب و ماندگار را خلق کرده است.
در کل به دلیل زحمات فراوان نگارنده و دغدغه های مقدسش و ثبت بخشی از تاریخ سربازان انقلاب دست او را می بوسم و به روح بلند شهید خلیلی عزیز رحمت و درود می فرستم.
طبیعتا خیلی فرصت کتاب خواندن نداریم. کتاب ها و علایق و اولویت های ما هم کم نیست. من هم به حسب عادت و علاقه، ادبیات را دنبال میکنم. می‌خوانم و کتاب را کنار می‌گذارم. خیلی کم پیش می آید که دوبار کتابی را بخوانیم. اما ناله‌های عشقِ آقای قادری را امروز خواندم و دوباره برگشتم از اول بخوانم. تازه در بار اول با مداد هم زیر جملاتش را خط کشیدم کاری که معمولا فرصت و حالش را ندارم. اما این کتاب که راجع به حضرت سلمان است فرق داشت. عجیب کتابی است. کاش حال داشتم و فرازهایی از کتاب را در کانال می‌گذاشتم. با این کتاب از دریچه ی نگاه آن صحابی بزرگ، عاشق حضرت رسول روحی فداه و مولایمان علی و حضرت زهرای مطهره می‌شوید. چقدر این کتاب عظمت رسول و مظلومیت علی و بویژه دردها و محنت های حضرت زهرا س را خوب ترسیم کرده. انگار خودشان این کلمات خوب و خوشایند و جالب را در دهان و قلم نویسنده گنجانده اند. ناله های عشق، حکایت غریبِ غربتِ خاک است که خداوند بسیار دوستش می داشت و بر او سلام می فرستاد. یعنی جناب روزبه ایرانی که شد سلمانِ محمدی. کتاب را انتشارات نیستان چاپ کرده.
دنبال کردن کارها و آثار کسانی دیگر که جور دیگری فکر میکنند و جریان متفاوتی دارند، ضرر ندارد. شناخت اینها به جامعیت ما کمک می‌کند. کارهای نشر چشمه که به نوعی مبلغ جریان روشنفکری در جامعه و بازار کتاب ماست، عموما خواندنی هستند و با دقت و وسواس تولید شده اند و زیرپوستی حرف و ایده و نگاه خودشان را تبلیغ میکنند و جلو می‌برند.
متأسفانه جریان انقلاب اسلامی جز در مواردی ، عموما فقط به کتاب‌سازی مشغولند. همین می‌شود که در طول ۳ سال ۷۰۰ جلد برای حاج قاسم سلیمانی چاپ شده است.
بهرحال اگر حال دارید کتاب آقای جولایی که نویسنده ی قابلی است را بخوانید که در حال و هوای دوران قاجار و مبارزاتِ آن روزهای آزادی خواهان است.
