دوباره یادی از حسن کرمانی

خوب یا بد، آدمی هستم که در گذشته ها و خاطرات گیر افتاده ام. یاد آن ها که رفتند را غالبا حفظ کرده ام. نمی توانم سال و روزِ رفتن شان بیاید و یادشان نیفتم. در بهشت زهرا سلام‌الله‌علیها، رفقای زیر خاکی کم ندارم! اما حسن کرمانی را بیشتر در ذهن دارم. امروز سالگرد وفاتش هست و یادش میکنم و از شما خوبان هم برای طلب حمد و صلوات دارم. کرمانی سنی نداشت. وقتی رفت ۲۶ سال داشت به نظرم. اما به قاعده ی یک کامل مرد، دستگیر و عهده دارِ این و آن بود. او آن همه خوب بود که هنوز هم، خیلی ها با حسرت از او یاد می‌کنند. جوانی که در تشییع اش معلوم شد، چه دایره ی وسیعی از آدم ها دور او جمع شده بودند. آن تشییع آن جمعیت آن قیافه ها آن گریه ها و آن بی برادرشده ها را هنوز جلوی چشمم دارم. یادش بخیر. رحمت خدا بر او.

دوستانم همه از دستم رفت

دل به هر پاکدلی بستم رفت!