کتاب ها می‌توانند آدم را آدم کنند اگر دل بدهی و در دنیایش غرق شوی. این کتاب هم از آن دست کتاب های خواندنی است. خاطرات اسماعیل ابراهیمی از کوچه پس کوچه های نظام آباد تا خیابان های وین. اینجاست که میفهمی امام خمینی با جوان ها چه کرد و دم مسیحایی آن پیرمرد؛ چطور جان و دل بچه ها را عوض کرد. کتابی که در صفحاتش هم خنده و گریه قاطی است و دردهایی تویش دارد که فوق فهم و طاقت ماست. ان شاالله شما هم توی هفته ی کتاب و کتاب خوانی؛ یک کتابی را دست بگیرید.
داستان زنی تنها که در روستایی متروک کافه ای دارد. شوهر سابق او که خلافکارِ قهاری است؛ به همراهِ پیری گوژپشت در روستا برای صاحب کافه؛ داستان ها و حوادثی می‌سازند. چیزی از جنس عشق و نفرت و تنهایی و... چندبار این جا نوشته ام که رمان ها داستان زندگی ما هستند. اگر چه زائیده ی تخیل نویسنده باشند.اگر چه برخی خواندن رمان را بیکارگی و علافی می‌دانند و اگرچه برخی تا سر حد کفریاتش میخوانند! رمان به شما کمک می‌کند که آدم ها را بهتر بشناسید. به پیچیدگی رفتار و روحیات آن ها پی ببرید و در تعامل با آنها بهتر رفتار کنید.
رمان شما را از سادگی خارج می‌کند. چون جهانش فراخ تر از فکر محدود و بسیط ماست!
