نوجوانان را دریابیم، همه شان را

به چهره های فرماندهان بزرگ مقاومت نگاه کنید. اگر ما در مجموعه های تربیتی مان با این چهره ها مواجه شویم، با این چهره های معمولی ِنه چندان خواستنی، لابد خیلی تحویلشان نخواهیم گرفت و چندان وقتی را صرف آنها نخواهیم کرد و در پیشانیشان آینده ی درخوری نخواهیم دید و امیدی به آنها نخواهیم بست. اما همین ها شدند قله ی مردانگی و کعبه ی شرف و اسطوره ی در افتادن با طواغیت عالم. همین ها یک تنه امت اسلام را سربلند و زنده کردند. هر کدامشان هم عالَمی بسیار بزرگ و کتابی بسیار خواندنی هستند. از نانِ دستاورد و ثمره ی این چهره ها را امام خمینی و امام موسی صدر و شیخ احمد یاسین و...می‌خورند. حرفم این است که نوجوانان را دریابیم، همه شان را. هر نوجوانی بالقوه، فرمانده فرداست.

 

حفظ حیات فرهنگی

ما پا به سن گذاشته ها، حیات فرهنگی و تربیتی مان را از دست داده ایم متاسفانه. عموما بنا به دلایل و اقتضائاتی و شاید هم بی توفیقی یا که بی توجهی و بی عاری تبدیل شده ایم به کارمندانی خوب و منضبط. دور شده ایم از برکات کار فرهنگی و لطافت های بیشمارِ فعالیت تربیتی. روزگاری بود که هم و غم ما "بچه های مردم" و تربیت و رشد آنها بود. حالا حتی دستی از دور هم بر آتش نداریم. اما از لطف خدا و از توجه برخی دوستان، پای بی توفیقِ ما هم گاهی به جمع بچه های نوجوان و کانون ها و هیئات تربیتی و دانش آموزی باز می‌شود الحمدلله. دیروز در اردوگاه امام علی ع کرج، مهمان بچه های #نظر_آباد بودم. همان جا در جمع بچه های ابتدایی و راهنمایی متوجه شدم که چه دور و نابلدم از مواجهه با دهه هشتادی ها و نودی ها. بهرحال دو سه جلسه ای در جمع باصفایشان، کلماتی بلغور کردم برایشان. حضور بی فایده ی من برای آنها را خدا ببخشاید. اما از نفس پاک بچه ها و از همت و دغدغه و بلند نظری بزرگترها و مربیان جمع خوشم آمد و بهره بردم و غبطه خوردم. ممنون از دوست خوبم طلبه ی فاضل آقای میرسلیمی که مرا به جمع خوب بچه های نظرآباد دعوت کرد.