شکسته دل کوچک من

 

استاد سنگری این کتابچه ی کوچک را برای بانوی بزرگ کربلا نوشته است. خانم حضرت رقیه سلام الله علیها.

گاهی با شنیدن نغمه ها و نوحه های مداحان، افسوس میخورم که چرا آنها از این متن ها نمیخوانند؟ چرا کسی این معارف را در اختیار شاعرانِ هیاتی ما قرار نمی‌دهد؟ نجواهای آن بانو با پدر در مسیر و خرابه و گفت و گو با حضرت عمه ی قهرمان، و دردِ دل های بابا و عمه با خانم، آن قدر شیرین در این کتاب روایت شده که حدّ ندارد. بخوانید این کتاب کوچک را برای آن کوچکِ شکسته دل اما در حقیقت از همه ی عوالم بزرگتر و با عظمت تر.

 

گمشده ی من

 

سردار علی هاشمی از آن جوان های غیور خوزستان بود. قرارگاه سرّی نصرت که به پیشنهاد حاج محسن رضایی فرمانده وقت سپاه در ایام جنگ برقرار شد؛ محل فعالیت ها و خدمات و شجاعت های کم نظیر علی هاشمی شد. محسن رضایی در این کتاب از آن روزها و راه اندازی قرارگاه نصرت دور از چشم فرماندهان، طرح ریزی عملیات در هور و شناسایی های مداوم علی و نیروهایش، جریان فریب عراق در هور و حمله به فاو، از دست دادن شلمچه با حمله ی مجدد عراق، روزهای فوق العاده سخت جنگ و نحوه ی شهادت علی در حمله ی عراق به قرارگاه نصرت و...سخن گفته است. احساسات عاشقانه و کتمان نکردنی حاج محسن نسبت به علی در این کتاب مشهود است. کتاب کوتاه است و حاصل سه جلسه گفتگوی آقای بهداروند با حاج محسن رضایی. از انتشارات سوره مهر

هم جلیلی هم قالیباف

 

 

لااقل از جوان های مجاهد و مبارز در تونل های فلسطین و جنوب لبنان خجالت بکشید و از دعواهای انتخاباتی و دوگانه ی قالیباف بهتره یا جلیلی و کدام یک شجاع تر است و ...در بیایید. جلیلی هم در ایام خطر همان کار را خواهد کرد که دیروز قالیباف کرد. کما اینکه در اوایل جنگ با تکفیری ها به سوریه پرواز کرد و خط شکنی کرد و باعث قوت قلب جبهه ی مقاومت شد. یک عُمر، نشان جانبازی همراهِ جلیلی است. همان پای مصنوعی! هر دو طیف هنور رسوبات و سموم انتخاباتی از سر و فکرشان خارج نشده!

این کشورهای در پیت

 

خوب به این اسمها نگاه کنید ...

لسوتو، بابادوس، کومور، موریس، نائورو، پالائو، پاپوآ گینه نو سَن مارینو، سنت کیتس و نویس، ساموآ، سائوتومه، سیشل، سوازیلند، تونگا، تووالو، وانواتو، مالاوی، کیپ ورد، جیبوتی، بنین، بلیز، آنتیگوا باربادو، جزایر سلیمان، جزایر فارور، جزایر مارشال، موریتانی و بسیاری دیگر ...

اینها اسامی بخشی از کشورهایی هستند که زیر ۱۰۰ سال عمر داشته و زیر ۱۰۰ هزار نفر جمعیت دارند و کاملا برنامه ریزی شده و با سیاست های پلید آمریکا تشکیل شده و اینک عضو سازمان ملل هستند و هر کدام یک حق رای دارند ! از سال ۱۹۴۵ که سازمان ملل با حضور ۵۱ کشور تشکیل شد ، تا کنون کشورهای زیادی با هدایت آمریکا ، اصطلاحاً مستقل شده‌اند و اعضای سازمان ملل را به چیزی در حدود دویست عضو (۲۰۰ کشور) رسانده‌اند جالب اینجاست که به یکباره شما می‌شنوید که بالای ۱۵۰ کشور در سازمان ملل ایران را به نقض حقوق بشر متهم کرده‌اند ! یا می‌گویند جامعه جهانی نگران برنامه‌های هسته‌ای ایران است ! اما کسی نمی‌گوید این جامعه جهانی چیست و چگونه تشکیل شده است !؟ کسی نمی‌گوید که اکثر این کشورها جمعیتشان به ۳۰۰ هزار نفر هم نمیرسد ! بطوری که جمعیت ۱۰ کشور روی هم رفته کمتر از یکی از شهرکهای کوچک شهرستانهای ایران نیست ۱. واتیکان زیر ۱،۰۰۰ نفر ۲. نائور کمتر از ۱۱،۰۰۰ نفر ۳. تووالو - کمتر از ۱۲,۰۰۰ نفر ۴. پالائو - بیشتر از ۱۸,۰۰۰ نفر ۵. سن مارینو - کمتر از ۳۴,۰۰۰ نفر ۶. لیختن اشتاین - کمتر از ۳۹,۰۰۰ نفر ۷. موناکو - کمتر از ۴۰,۰۰۰ نفر ۸. سنت کیتس و نویس - کمتر از ۵۴,۰۰۰ نفر ۹. جزایر مارشال - کمتر از ۶۰,۰۰۰ نفر ۱۰. دومینیکا - کمتر از ۷۲,۰۰۰ نفر ......... جمعیت ۱۲۶ کشور عضو سازمان ملل فقط هفتاد میلیون نفر هست ، که بله قربان گوی آمریکا هستند . مساحت تمامی این کشورها به اندازه ایران نمی‌شود...

فیلمنامه هه

 

یکی از اساتید عزیز آقای یوسف شیخی مدرس فلسفه و کلام و نویسنده است. ایشان یک فیلمنامه ی خواندنی نوشته به نام " هَه" . این که دلیل این اسم برای این کتاب چیست، الان قابل توضیح نیست و باید کتاب را ببینید. اما حال و هوای کتاب درباره ی سلوک دینی و یافتن استاد است. رقابت های خونین مریدان برای جانشینی استاد، کشف حقیقت، مبارزه با وسوسه ها، بحث تفتیش عقاید و....درونمایه ی این فیلمنامه است. البته این فیلمنامه دیدنی است تا خواندنی. یقینا اگر فیلمش ساخته شود؛ گره های ذهنی خوبی را باز و به فهم متن کمک خواهد کرد. دوستان اهل تئاتر و فیلم، می‌توانند از خواندن این کتاب لذت ببرند. در مقدمه ی اثر راجع به بحث" فیلمنامه ی دینی" بحث خوب و جان داری ارائه شده است. اگر هم اهلش نیستید از سایر کتاب های معرفی شده در این وبلاگ لذت ببرید

 

ولادت ابامحمد روحی فداه

 

سلامٌ علیکُم، ولادت مولانا ابامحمد امام حسن عسکری روحی فداه مبارک و تهنیت باد*

 

*«حضرت امام حسن‌بن‌علیٍّ ٱلعسکریّ علیهما ٱلسّلام»* می‌فرمایند: 

*«إِنَّکُمْ فِیٖ آجَاٰلٍ مَنْقُوصَةٍ وَ أَیَّاٰمٍ مَعْدُودَةٍ، وَ ٱلْمَوْتُ یَأْتِیٖ بَغْتَةً، مَنْ یَزْرَعْ خَیْرَاً یَحْصُدْ غِبْطَةً، وَ مَنْ یَزْرَعْ شَرَّاً یَحْصُدْ نَدَاٰمَةً.»*

 

*«شما در امر و أجَلی هستید که پیوسته در حال نقصان بوده و رو به پایان می‌رود، و روزهائی که معدود است، بسیار می‌شود که مرگ ناگهان دامن انسان را می‌گیرد، کسی که زراعت نیکوئی داشته باشد، نتیجهٔ خیر خواهد گرفت و حسرت می‌خورد (از کم بودن عمل صالح)، و کسی که بذر شرّ و بدی بکارد، محصول آن پشیمانی و ندامت خواهد بود.»* (بحارٱلأنوار، ج ۷۵، ص ۳۷۳)

گلنفسی ها

 

آقای محمدعلی مجاهدی(پروانه) از شاعران بزرگ عصر ما و از سرآمدان شعر آیینی است. شعرهای او کم نظیر و بسیار عالی است. مجموعه ی گلنفسی ها که اشعار آیینی و حکمت آمیز اوست از انتشارات شهرستان ادب، مدت هاست که چاپ شده و بسیار آموزنده و خواندنی است.

 

اسرائیل دیگر چه کار باید بکند؟

 

پس از پاره کردن منشور سازمان ملل متحد در مجمع عمومی، کشتن کارکنان سازمان ملل متحد در غزه، متهم کردن مقامات این سازمان به «یهودی‌ستیزی و همدردی با تروریست‌ها»، تمسخر دادگاه بین‌المللی دادگستری، نادیده گرفتن درخواست‌های جهانی برای آتش‌بس، بی‌اثر کردن شورای امنیت، و اعلام دبیرکل سازمان ملل متحد به عنوان «عنصر نامطلوب»، اکنون اسرائیل به نیروهای صلح‌بان یونیفل با تانک حمله می‌کند. اسرائیل چه کار دیگری باید انجام دهد تا عنوانِ "کشور صلح‌دوست" از آن سلب شود و از سازمانی که به وضوح از آن متنفر است اخراج گردد؟

خون مباح کلمات

در ایامی که با این همه خبر و دلهره محاصره و خسته شده ایم، رجوع به شعر شاید تسکین بدی نباشد. خون مباح کلمات یک کتابچه ی کوچک از اشعار نو و نیمایی مصطفی مستور است که صمیمانه و عاشقانه است

دروغ پشت دروغ

سردار قاآنی عزیز چند روز دیگر از دست رهبر عزیز نشان فتح می‌گیرند. ولی چه کردند دروغ گوهای قهار خارجی و خود دانا و مطلع پندارها و بوقچی های داخلی با روح و روانِ ما؟ خدایا این شهوتِ همه چیزدانی را از ما بگیر زودتر لطفا.