ای محمد
چهارشنبه, ۱۲ مهر ۱۴۰۲، ۱۰:۰۵ ق.ظ
بگذار دستانم را در دستانت بگذارم؛
شاید، این زغالِ آتش گرفته، خنک شود.
بگذار در بهشت، در " سدره المنتهی " تو را طواف کنم؛ اوج بگیرم.
بگذار استشمامت کنم؛ ای محمد!
بگذار نام شیرین و بدونِ القابت را تکرار کنم.
بگذار بارها بگویم: ای محمد!
ای محبوبِ من!
ای محمد!
ای فرستاده ی خدا!
ای رسولِ خوبِ خدا....
بسته دام و قفس باد چو مرغ وحشی
طایر سدره اگر در طلبت طایر نیست...
احست بر شما.