معصیت و عذر

آن سلطان ملت مصطفوی، آن برهان حجت نبوی، آن عامل صدیق، آن عالم تحقیق، آن میوهٔ دل اولیاء، آن جگرگوشهٔ انبیاء، آن ناقد علی، آن وارث نبی، آن عارف عاشق: جعفر الصادق رضی‌الله‌عنه. ...گفت: هرآن معصیت بنده را به حق نزدیک گرداند که اول آن ترس بود و آخر آن عذر. و گفت: هر آن طاعت که اول آن امن بود و آخر آن عُجب، آن طاعت بنده را از خدای دور گرداند. مطیع با عجب، عاصی است؛ و عاصی با عذر، مطیع. زیرا که در این معنی بنده را به حق نزدیک گرداند.

از تذکره الاولیا عطار نیشابوری