آدم را دوباره پیدا نمیکنی!
یک آدم را دوباره پیدا نمی کنی! حتی توی همان آدم!
و این واقعیتی است خیلی هامان به آن توجه نداریم. مگر من خودم همان آدم دیروز و هفته ی پیش و ماه و سال گذشته ام که انتظار دارم آدم ها و دور و بری هام بر همان روال و مدارِ همیشگی باشند و بمانند؟
آدم ها رودند و رد می‌شوند. کتابند و ورق می‌خورند. شبند و به صبح می‌رسند. کوچک اند و بزرگ می‌شوند. خوب و بدند و بد و خوب می‌شوند. مُحب اند و دشمن می‌شوند. روزی همسرند و روزی مطلقه اند. ثمرات و حاصل و بچه ی تواند و فردا برای دیگری و به نفع آن دگری. شاگردان تواند و روزگارانی اساتیدی برکشیده و نامی و بسیار فهیم تر از خودت. کفر و ایمان قاطی است در همه ما.
هیچ کس آنی نبود و نیست که ساعتی و روزی قبل بود. عالَم مطابق حرکت الهی و جوهری خودش از نبات و جماد و...گرفته تا بنی آدم همه دارند آن به آن تغییر و تبدل پیدا می‌کنند. تغییر آدم ها و تلوُن مزاج شان در ارتباطات اجتماعی را بپذیریم. از ارتباطات اجتماعی توی کانال کم ننوشته ام. چون هر روز می‌بینم که اصل یا منشأ و یا حداقل بخش زیادی از مشکلات و معضلات ما، ریشه در عدم فهم مناسب از ربط و مرابطه و ارتباط با دیگران دارد!
