سقوط یک سنگر
يكشنبه, ۱۸ آذر ۱۴۰۳، ۰۹:۵۹ ق.ظ
عجیب!
چه سالی
چه حوادثی
چه شوک هایی!
جبهه ی مقاومت یکی از سنگرهای حیاتی اش را از دست داد...
حرف اینجاست که سوریه خودش نخواست. بشار خسته شد. شاید ترسید. ارتش سوریه رمق نداشت. اقتصاد سوریه ویران بود. سوریه بیشتر از این نمی توانست بار بکشد. وقتی طرف خودش نخواهد ما باید چه کنیم؟ آیا ایران سستی کرد؟ آیا حرف رهبری را گوش ندادیم؟ چرا جبهه ی مقاومت کاری نتوانست بکند؟ پشت پرده چه خبر بود؟ روسیه و ترکیه چه نیتی دارند و داشتند؟ آمریکا و اسرائیل چه کاری کردند؟ این اتفاق جنگ بود یا کودتا یا تبانی؟ عاقبت چه می‌شود؟ نمی‌دانیم هیچ نمی‌دانیم فعلا...
فعلا همین
بیایید مسأله را از یک زاویه دیگه غیر از آنچه که تاکنون می دیدیم ببینیم .
حرکت ۷ اکتبر حماس اشتباه تاکتیکی بزرگی بود که به یک شکست استراتژیک تبدیل شد. شاید میزان واکنش و توان اسرائیل کوچک انگاری شده بود و بسیار از آنچه باید بر توانایی های حزب الله حساب باز شده بود.
حماس عملا در غزه از لحاظ نظامی نابود شد و از دور خارج .
حزب الله دچار فروپاشی سنگینی در بدنه فرماندهی اصلی و میانی خودش شد و بخش زیادی از امکانات ، رهبران تاثیرگذار و تسلیحات خودش را از دست داد .
یکسال حملات سنگین هوایی و گاه و بی گاه اسرائیل علیه زیرساخت های مقاومت در سوریه و در غیاب رزمندگان آزموده حزب الله و مدافعان حرم ناشی از همان اشتباه فوق الذکر و برنامه ریزی دقیق ترکیه ، حامیانش و مخالفان حکومت سوریه در حالیکه حواس ها به سمت دیگری بود حکومت بشار اسد را در دوازده روز از هم پاشاند.
واقعیت ها بسیار عیان و غیر قابل انکار هستند اگر ارتباطمون را با حقایق از دست نداده باشیم.
سیاست منطقه ای ایران پس از این همه سال تبلیغ و هزینه های معنوی و مادی بخاطر همان اشتباه ظرف کمی بیش از یکسال شکست خورد.
طوفان الاقصی در بدبینانه ترین حالت توسط نفوذی ها برنامه ریزی شد و در خوشبینانه ترین حالت اشتباه تمام عیار بود.